تازه های دنیای ما بر اساس خبرهایی از نویسندگان آزاد اندیش
در باره ما
با سلام به دوستان عزیز و گرامی
هدف ما از ارایه این وبلاگ ایجاد درک عمیقتری از تحولات و رویدادهاو
انعکاس حقایق بدون پرده روز دنیا میباشد .
از اینکه ما را همراهی میکنید متشکریم.
رئیس جمهور اسبق امریکا در گفت و گوهای خود با مورخ و نویسنده امریکایی علت علاقه اش به مونیکا لوینسکی را یک بار دیگر توجیه کرد.
وی در چندین گفت وگو که با تیلور برانش مورخ و نویسنده امریکایی داشت، علت علاقه‌اش را به مونیکا لوینسکی کارآموز در کاخ سفید (در دوران ریاست جمهوری وی)، فشارها و بحران های شخصی و سیاسی اعلام کرد.
کلینتون عنوان کرد مشکلاتی که در طول آن مدت با آن روبه رو بود و اعمال فشارهای روحی ناشی از مرگ مادرش و شکست دموکرات ها در انتخابات سال 1994 موجب شد وی علاقه شدیدی به لوینسکی پیدا کند
فیلم تلویزیونی «رابطه خاص» با بازی دنیس کواید و هوپ دیویس به نقش بیل و هیلاری کلینتون شنبه و یکشنبه این هفته از شبکه کابلی اچ‌بی‌او پخش می‌شود.
به گزارش خبرآنلاین به نقل از آسوشیتدپرس فیلم به ارتباط بیل کلینتون رئیس جمهور اسبق آمریکا و تونی بلر، نخست وزیر وقت انگلیس می‌پردازد.
داستان «رابطه خاص» اواخر دهه ۱۹۹۰ می‌گذرد، زمانیکه رسوایی اخلاقی کلینتون و بحران کوزوو، او را از بلر دور کرد. فیلم با نمایش شکل گرفتن رابطه دوستی بلر و جرج دبلیو. بوش به پایان می‌رسد.
بخش‌های مربوط به رسوایی اخلاقی کلینتون و ارتباط نامشروع او با مونیکا لوینسکی از فیلم حذف شده است. دنیس کواید بازیگر نقش کلینتون معتقد است این ماجرا بهتر بود در فیلم باقی می‌ماند، اما دیویس خوشحال است این بخش از فیلم درآورده شده است.
دیویس که بازیگر فیلم «شکوه آمریکایی» و سریال «تحت درمان» است، برای بازی در نقش هیلاری کلینتون کلاه گیس بر سر گذاشته و با تغییر لهجه سعی کرده تا حد ممکن شبیه او باشد. او می‌گوید:«بخش‌های خیلی خوبی بود، اما بهتر که حذفشان کردیم.»
بخش‌های مربوط به رسوایی اخلاقی کلینتون و ارتباط نامشروع او با مونیکا لوینسکی از فیلم حذف شده است
بدین ترتیب در فیلم ما بیل کلینتون را می‌بینیم که به همسرش اعتراف می‌کند و هیلاری کلینتون نیز با صبر به حرف او گوش می‌دهد. این فصل در اینجا تمام می‌شود در حالیکه در نسخه ابتدایی بخش‌هایی در ادامه دیده می‌شد.
دیویس معتقد است شبکه و فیلمسازان به این دلیل این قطعه را حذف کرده‌اند که بعدا متهم به غیرواقعی بودن و مستند نبودن صحبت‌های زده شده نشوند.
شبکه اچ‌بی‌او نیز اعلام کرده صحنه‌های کوتاه شده ربطی به داستان اصلی درمورد بلر و کلینتون نداشته است.
پیتر مورگان فیلمنامه‌نویس «رابطه خاص» آشنایی کاملی با تونی بلر دارد. او فیلمنامه نامزد اسکار «ملکه» را با موضوع بلر و ملکه الیزابت (با بازی برنده هلن میرن) و همچنین «قرارداد» را نوشته است.
«قرارداد» داستان رقابت بلر با گوردون براون از اعضای حزب کارگر است. نقش بلر را در این فیلم مایکل شین بازی می‌کند.
این سومین بار است که او در این نقش فرورفته است. هل مک‌کوری نیز در نقش همسر او، شری بلر ظاهر می‌شود. مک‌کوری همین نقش را در فیلم «ملکه» نیز بازی کرده است. کارگردان این فیلم ریچارد اونکرین است.
عنوان فیلم اشاره به توصیف وینستون چرچیل از رابطه فرهنگی تاریخی آمریکا با بریتانیا دارد.
«رابطه خاص» شنبه و یکشنبه از شبکه اچ‌بی‌او پخش می‌شود.
روزنامه انگليسي تايمز اخیرا در مقاله ای نوشت «چه كسي همجنس باز است و چه كسي نيست» که در آن از شايعاتي كه اين روزها درباره همجنس بازبودن رايس در شهر واشنگتن پيچيده است، سخن به ميان آمده و چاپ آن هم در ميان مقامات آمريكايي طوفاني بپا كرده است. جمهوريخواهان عموماً نظرات محافظه كارانه اي دارند و مخالف همجنس بازي تلقي مي شوند.
به نوشته اين نشريه اينكه رايس همجنس باز است، سري است كه در ميان بسياري از سياستمداران آمريكايي فاش شده است. گفته شده زماني كه رايس در دانشگاه استانفورد در ايالت كاليفرنيا كار مي كرده است، همجنس بازي وي برملا شد و خيلي ها در آن دانشگاه مي دانستند كه او و هنرپيشه زني به نام «رندي بين» در خانه اي كه مالكيتش اشتراكي بود، با هم زندگي مي كردند.
رايس هرگز راجع به زندگي خصوصي اش حرفي نزده و از آنجا كه او را رئيس جمهور آمريكا به كار گمارده است، رايس نيازي نداشته تمايلات جنسي اش را برملا كند. رايس در جنجالي كه اين نشريه و نشريات ديگري از اين دست بپا كرده اند تنها نبوده است و عليه «رودولف جولياني» شهردار سابق نيويورك هم ادعاهايي وارد شده از قبيل اينكه هزينه هاي سنگيني را صرف تامين امنيت ديدارهاي خود با معشوقه اش مي كرده است ولي اين هزينه ها را سري نگاه مي داشته است. حتي اين دو هم در رويارويي با ادعاهايي كه اين روزها عليه آنها مي شود تنها نبوده اند و به دمكرات سرشناس آمريكايي هم اتهام زده شده است يكي از آنها سناتور «هيلاري كلينتون» است كه چند نشريه او را به داشتن ارتباط غيراخلاقي با يكي از دستيارانش به نام «هيوما ابدين» متهم كرده اند و ديگري سناتور «جان ادواردز» يكي از رقباي كلينتون كه او را هم به داشتن رابطه نامشروع با يكي از زنان عضو تيم انتخاباتي اش متهم شده است البته همه اينها اين ادعاها را رد كرده اند.
البته در این میان جناب آقا بوش هم از قافله عقب نمانده است
و اخیرا لب به اعتراف گشوده و علنا اعلام کرد: «اگر اعتيادم را به الكل ترک نمي‌كردم، در حال حاضر نمي‌توانستم روي پاهاي خود بايستم.»
وای به حال دنیایی که چنین افرادی داعیه رهبری بر آن را دارند.
(شنبه - 9 اوت) سالروز استعفاي ريچارد نيكسون، رييس جمهور آمريكا در سال 1974 به دليل رسوايي واترگيت است. اين امر بهانه‌ي مناسبي است براي بررسي فسادها و رسوايي‌هايي كه در ميان 14 رييس جمهور (بيش از 33 درصد) از 42 رييس جمهور تاريخ 224 ساله آمريكا وجود داشته است.
اين رسوايي‌ها را مي‌توان به دو دسته تقسيم كرد: 1- رسوايي‌هاي سياسي 2- رسوايي‌هاي اخلاقي
در اين ميان چهار رييس جمهور كه عبارتند از اوليسيس. اس. گرانت (دوره‌ي رياست جمهوري از 1869 - 1877)، وارن هاردينگ (1921 - 1923)، ريچارد نيكسون (1969 - 1974) و رونالد ريگان (1981 - 1989) فقط رسوايي سياسي داشتند و يك رييس جمهور يعني بيل كلينتون (1993 - 2001) هم رسوايي سياسي و هم رسوايي اخلاقي داشته است. 9 رييس جمهور آمريكا نيز داراي رسوايي‌هاي اخلاقي و روابط نامشروع بودند. اين 9 نفر عبارتند از: توماس جفرسون (1809 - 1801)، اندرو جكسون (1837 - 1829)، مارتين وان بورن (1841 - 1837)، جيمز گارفيلد (1881)، گروور كليولند (1889 - 1885 و 1897 - 1893)، فرانكلين روزولت (1945 - 1931)، دوايت آيزنهاور (1961 - 1953)، جان اف كندي (1963 - 1961) و ليندون جانسون (1969 - 1963).
شرح رسوايي‌هاي سياسي يا اخلاقي اين افراد به شرح زير است:
اوليسيس اس. گرانت، هر چند طي دوران رياست جمهوري خود به عنوان هجدهمين رييس جمهور آمريكا موفقيتهايي بدست آورده بود، اما ويژگي اصلي دوران حكومت وي، رهبري ضعيف و فسادهاي عمده است. “كرديت موبايلير آو آمريكا“ نام يك شركت نفتي بود كه در سال 1867 توسط سهامداران اتحاديه‌ي راه‌آهن پاسيفيك ايجاد شد. در ايجاد اين شركت از نفوذ اعضاي كنگره استفاده شد. اين اعضا پس از سهيم شدن در مزاياي شركت به تصويب سوبسيدهايي براي شروع اين پروژه دست زدند كه با اين كار سودهاي سرشاري نيز نصيب سازندگان راه‌آهن كردند.
اين رسوايي در سپتامبر 1872، زماني كه گرانت در حال رقابت انتخاباتي براي دور دوم رياست جمهوريش بود، برملا شد و يك كميته‌ي كنگره براي رسيدگي به اتهامات تشكيل شد. تمام سياستمداراني كه در اين رسوايي دخيل بودند، از همكاران گرانت بودند؛ از جمله معاون اول وي و سخنگوي كاخ سفيد و هم چنين دو عضو كنگره.
از جمله فسادهاي ديگر دوره‌ي گرانت، بحران سال 1875 بود كه بسياري از مقامات رده بالاي دولت وي در آن دخيل بودند و قضيه از اين قرار بود كه سازندگان يك شركت توليد كننده‌ي مشروبات الكلي براي معاف شدن فروش محصولات خود از ماليات، به دولت رشوه پرداختند.
در سال 1876 نيز ويليام بلك ناپ، وزير جنگ گرانت نيز متهم به دريافت هزاران دلار رشوه شد كه بر اثر همين امر وي سريعا استعفا داد.
البته هر چند خود گرانت به هيچ جرم مستقيمي متهم نشد، اما اين رسوايي‌ها حكومت وي را تحت‌الشعاع قرار داد و از محبوبيت اين جنگ‌سالار دوران جنگ‌هاي انفصال كاسته شد.
وارن هاردينگ، بيست و نهمين رييس جمهور آمريكا نيز در دوره رياست جمهوري خود رسوايي موسوم به "تيپاوت دام" را مرتكب شد. وي مسووليت منابع نفت خيز دريايي را به وزارت كشور داده بود و آلبرت فال، وزير كشور وي از منابع و عوايد حاصل از اين حوزه‌هاي نفتي به نفع شخصي خود استفاده مي‌كرد. اين رسوايي به زودي برملا شد و كنگره‌ي آمريكا خواستار لغو اجاره نامه‌هايي شد كه وي با شركت‌هاي “ماموتي اويل” و “پان آمريكن پتروليوم” براي نفع شخصي خود بر سر حوزه‌هاي نفتي “تيپاوت دام” منعقد كرده بود. پس از دستگيري و محاكمه‌ي آلبرت فال مشخص شد كه اعضاي زيادي از كابينه هاردينگ در اين رسوايي دخيل بوده‌اند كه باندي به نام باند “اوهايو” تشكيل داده بودند. هاردينگ نيز قبل از گسترش بررسي‌ها و تحقيقات در اين خصوص، فوت كرد.
از رسوايي‌هاي سياسي ديگر مي‌توان به رسوايي واترگيت اشاره كرد كه ريچارد نيكسون، سي و هفتمين رييس جمهور آمريكا مستقيما در آن دخيل بود. اين رسوايي از آنجا آغاز شد كه پنج نفر از كارمندان ستاد انتخاباتي نيكسون در حين سرقت و كار گذاشتن دستگاه‌هاي شنود در ستاد انتخاباتي حزب دموكرات در هتل واترگيت واشنگتن، دستگير شدند. اين رسوايي از 17 ژوئن 1972 آغاز شد و در 9 آگوست 1974 با استعفاي نيكسون خاتمه يافت. هر چند نيكسون ابتدا منكر هرگونه ارتباط مستقيم با اين ماجرا مي‌شد، اما تحقيقات گسترده‌يي كه توسط كميته‌هاي تحقيق كنگره‌ي آمريكا و بررسي‌هاي عميق دو خبرنگار روزنامه‌ي واشنگتن پست صورت گرفت، مشخص كرد كه نيكسون مستقيما اين رسوايي را هدايت مي‌كرده است. نيكسون با اينكه يكسال و نيم بيشتر از دومين دور رياست جمهوري وي سپري نشده بود، تحت فشارهاي داخلي مجبور شد، استعفا دهد.
رسوايي سياسي بعدي موسوم به ايران - كنترا در دوره‌ي رياست جمهوري رونالد ريگان صورت گرفت. ماجرا از فروش غيرقانوني اسلحه به ايران توسط آمريكا آغاز شد. با اينكه آمريكا رسما اعلام كرده بود كه در جنگ ايران و عراق بي‌طرف است، اما مخفيانه و با قيمت‌هاي بسيار گزاف بدون آگاهي كنگره به ايران تجهيزات نظامي مي‌فروخت و عوايد حاصل از اين مسئله را به حمايت مالي از شورشيان كنترا كه عليه حكومت ساندنيستهاي ماركسيست در نيكاراگوئه عمل مي كردند، اختصاص مي‌داد. در اين مسئله سرهنگ دوم اليور نورث، دخالت مستقيم داشت كه پس از بررسي‌هاي كنگره و مشخص شدن قضيه، وي از سمت خود بركنار شد. ريگان و جورج بوش پدر به عنوان معاون اول وي هرگونه اطلاع از اين قضيه را منكر شدند و هرگز در هيچ‌گونه دادگاه جنايي محاكمه نشدند، اما سال‌هاي پس از آن و خصوصا در سال 1989 وقتي جورج بوش پدر به رياست جمهوري برگزيده شد و عوامل دخيل در رسوايي ايران - كنترا از جمله گاسپار واينبرگر، وزير دفاع خود را به پست‌هاي مهم گمارد و از آنها به دليل مشكلاتي كه گريبانگيرشان شده بود، عذرخواهي كرد، مشخص شد كه ريگان و بوش پدر از ماجرا اطلاع داشته‌اند.
رسوايي سياسي بيل كلينتون نيز موسوم به "وايت واتر" به دليل شكست در معامله مستغلات موسوم به “وايت واتر” بوده است كه وي و هيلاري كلينتون، همسرش، قبل از انتخابات 1992 در آن دخيل بوده‌اند. هر چند در اين قضيه كلينتون هرگز متهم به هيچ‌گونه خطايي نشد، اما شركايش متهم به دريافت رشوه و تباني شدند و در سال 1996 در دادگاه محاكمه گرديدند. رسوايي ديگر مربوط به مرگ “وينسنت فوستر”، وكيل كاخ سفيد به دليل شليك گلوله‌هايي در دفتر مسافرتي كاخ سفيد بوده است.
مهمترين رسوايي كلينتون كه جنجال زيادي به پا كرد مربوط به رسوايي اخلاقي و روابط نامشروع وي با “مونيكا لوينسكي“ از كارآموزان كاخ سفيد بود. در ژانويه 1998، كلينتون در دادگاه حاضر شد تا در مقابل اتهامات وارده در اين خصوص كه توسط “پاولا كوربين جونز”، يك كارمند سابق ايالت آركانزاس، مطرح شده بود، از خود دفاع كند. وي در اين جلسه هرگونه رابطه‌ي غير اخلاقي و جنسي با لوينسكي را رد كرد.
در 17 اوت 1998 پس از اخبار گسترده‌يي كه مطبوعات آمريكا در خصوص اعتراف لوينسكي درباره‌ي رابطه جنسي با كلينتون در چند روز آينده درج كردند، كلينتون در مقابل هيات منصفه‌ي فدرال حاضر شد و به رابطه غير اخلاقي خود با لوينسكي اعتراف كرد، اما علي رغم اين رسوايي بسيار شديد، مردم آمريكا خواهان استعفاي وي نبودند و آنها در نظرسنجي‌هاي مختلف اعلام كردند كه به دليل بهبود اقتصاد داخلي از فساد اخلاقي وي چشم پوشي خواهند كرد.
9رييس جمهور ديگري كه در ابتداي بحث اسامي آنها عنوان شد، همگي به نوعي به داشتن فسادهاي اخلاقي از جمله رابطه نامشروع مشهور بوده‌اند.
فسادهاي سياسي مطرح شده كه همگي مستقيم و غيرمستقيم به روساي جمهور نام برده شده ارتباط داشتند و فسادهاي اخلاقي عنوان شده، همگي نشان دهنده‌ي اخلاق زدايي و معنويت زدايي از سياست در تمدن غرب است.
خبرنامه وب سایت:
